تعداد قدم‌های روزانه و تأثیر آن بر آلزایمر
نتایج یک پژوهش تازه که در مجله Nature Medicine منتشر شده است نشان می‌دهد حتی افزایش اندک در تعداد قدم‌های روزانه می‌تواند روند پیشرفت بیماری آلزایمر را در افراد در معرض خطر کندتر کند. بر اساس این مطالعه، فعالیت بدنی منظم با کاهش سرعت افت عملکرد شناختی در سالمندانی که سطح بالایی از پروتئین آمیلوئید-بتا در مغز دارند، ارتباط مستقیم دارد.
چند قدم برای تأخیر در آلزایمر کافی است؟
پژوهشگران دریافتند:
- افرادی که روزانه ۳۰۰۰ تا ۵۰۰۰ قدم پیاده‌روی می‌کردند، به‌طور میانگین سه سال دیرتر دچار افت شناختی شدند.
- کسانی که روزانه ۵۰۰۰ تا ۷۵۰۰ قدم برمی‌داشتند، توانستند این روند را تا هفت سال به تأخیر بیندازند.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که حتی پیاده‌روی متوسط نیز می‌تواند نقش مهمی در حفظ سلامت مغز ایفا کند.
سبک زندگی کم‌تحرک و خطر تجمع پروتئین‌های مضر
در مقابل، افرادی که سبک زندگی کم‌تحرک داشتند، تجمع سریع‌تری از پروتئین تائو در مغز خود نشان دادند. این پروتئین با تخریب سلول‌های عصبی مرتبط است و باعث کاهش سریع‌تر توانایی شناختی و عملکرد روزمره می‌شود.
اهمیت مداخله زودهنگام در پیشگیری از آلزایمر
به گفته دکتر جسمیر چاتوال، نویسنده ارشد این پژوهش، تفاوت در سرعت افت شناختی میان افراد نشان می‌دهد که سبک زندگی می‌تواند بر مراحل اولیه آلزایمر اثرگذار باشد. او تأکید کرد: «اگر زودتر اقدام کنیم و فعالیت بدنی را در برنامه روزانه قرار دهیم، می‌توانیم بروز علائم شناختی را به‌طور قابل توجهی به تأخیر بیندازیم.»
جزئیات مطالعه و روش تحقیق
این پژوهش روی ۲۹۶ فرد ۵۰ تا ۹۰ ساله که در آغاز مطالعه از نظر شناختی سالم بودند، انجام شد. محققان با استفاده از اسکن PET سطح پروتئین‌های آمیلوئید-بتا و تائو را در مغز اندازه‌گیری کردند و فعالیت بدنی شرکت‌کنندگان را با گام‌شمارهای متصل به کمر ثبت نمودند. طی یک بازه دو تا چهارده ساله، هر سال ارزیابی شناختی انجام شد و نتایج نشان داد افزایش تعداد قدم‌ها با کاهش سرعت تجمع پروتئین‌های مضر و افت شناختی همراه است.
جمع‌بندی
این مطالعه بار دیگر اهمیت پیاده‌روی روزانه را در حفظ سلامت مغز و پیشگیری از بیماری‌های شناختی مانند آلزایمر برجسته می‌کند. حتی افزایش چند هزار قدم در روز می‌تواند تفاوتی چشمگیر در کیفیت زندگی سالمندان ایجاد کند. بنابراین، گنجاندن پیاده‌روی منظم در سبک زندگی نه‌تنها برای سلامت جسمی، بلکه برای سلامت شناختی و ذهنی نیز ضروری است.
