By لادن ثنائی 
اختلال بی‌حسی انگشتان در ساعات اولیه روز یا هنگام کار طولانی، می‌تواند اولین زنگ خطر «تنگی کانال کارپ» باشد. این عارضه با فشار بر عصب مدیان در مچ دست باعث درد، سوزن‌سوزن شدن و حتی ضعف عضلانی می‌شود. اگر بی‌توجهی کنید، ریسک نیم‌فلج شدن دست و اختلال جدی در کیفیت زندگی افزایش می‌یابد.
بی‌حسی انگشتان؛ چرا و چگونه رخ می‌دهد؟
در تنگی کانال کارپ، فضایی که عصب مدیان از آن عبور می‌کند (به اندازه یک بند انگشت) بر اثر التهاب یا فشار اجسام سنگین تنگ می‌شود. مطابق آمار انجمن جراحان ارتوپدی آمریکا، حدود ۳ تا ۶ درصد بزرگسالان به درجاتی از این بیماری مبتلا هستند و زنان ۲ تا ۳ برابر بیشتر در معرض آنند. می‌توان این فشار را مثل خم شدن شیلنگ آب دانست که عبور جریان عصبی را مهار می‌کند و منجر به علائمی شبیه گرفتگی یا بی‌حسی انگشتان می‌گردد.
علائم کلیدی بی‌حسی انگشتان در تنگی کانال کارپ
نشانه‌های هشداردهنده بی‌حسی انگشتان شامل موارد زیر است:
- سوزش یا گزگز در انگشت شست، اشاره و میانی که معمولاً صبح شدیدتر است
- ضعف در گرفتن اشیاء کوچک؛ مانند کلید یا خودکار
- خواب رفتن مکرر دست موقع نگه داشتن گوشی یا تایپ
تشخیص قطعی با نوار عصب (Nerve Conduction Study) و بررسی شاخص تراکم عصب در مچ تأیید می‌شود.
روش‌های درمان بی‌حسی انگشتان ناشی از تنگی کانال کارپ
برای کنترل بی‌حسی انگشتان و جلوگیری از پیشرفت تنگی کانال کارپ، گزینه‌های زیر کاربرد دارد:
- اصلاح ارگونومی: استفاده از مچ‌بند طبی و تنظیم ارتفاع صفحه‌کلید یا صندلی
- درمان سرپایی: فیزیوتراپی، تزریق کورتیکواستروئید در کانال کارپ و در صورت نیاز جراحی با برش کوچک کف دست
مطالعات نشریه Journal of Hand Surgery نشان می‌دهد بیش از ۸۰ درصد بیماران با ترکیب ارگونومی و تزریق دارو بهبود قابل توجهی می‌یابند. جراحی سرپایی، در موارد مزمن، با حداقل دوره نقاهت (۲ تا ۴ هفته) عارضه را برای همیشه رفع می‌کند.
با دانستن نشانه‌های بی‌حسی انگشتان و اقدام به‌موقع، می‌توانید از آسیب‌های عصبی جدی پیشگیری کرده و کیفیت زندگی روزمره‌تان را حفظ کنید. در صورت تداوم درد یا ضعف، حتماً به متخصص ارتوپدی یا دست‌وپا مراجعه کنید.