تراکتور در دومین دیدار مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا مقابل الوحده امارات با وجود برتری محسوس نتوانست سه امتیاز حیاتی را به دست آورد. این تساوی بدون گل نه تنها امیدهای سرخپوشان تبریزی را کاهش داد، بلکه بار دیگر ضعف در ضربات نهایی را به نمایش گذاشت.
نمایش مسلط و فرصتسوزی تراکتور
شاگردان دراگان اسکوچیچ با ۶۹ درصد مالکیت توپ و بیش از ۴۹۰ پاس، تسلط بیچون و چرایی بر جریان بازی داشتند. آنها با خلق ۱۲ شوت اما تنها یک ضربه در چارچوب، صراحتا دچار فرصتسوزی تراکتور شدند و نتوانستند از برتری عددي خود استفاده کنند.

نقاط ضعف در زدن ضربه نهایی
هرچند ارسالهای دقیق دانیال اسماعیلیفر و شوتهای محمد نادری بارها دفاع الوحده را به دردسر انداخت، اما بیدقتی در لحظه تصمیمگیری و ناتوانی در مهار استرس لحظه گلزنی، فرصتسوزی تراکتور را تشدید کرد. ضربه سر هاشمنژاد در دقیقه ۶۶ مثال روشنی بود که با اختلاف اندک از بالای دروازه عبور کرد.
خطرهای بالقوه حریف و نادیدهگرفتن نقاط قوت
الوحده با تکیه بر ضدحملات خطرناک و شوت از راه دور، چهار بار در چارچوب شلیک کرد، اما استفاده از این موقعیتها نشان داد تراکتور باید در آینده علاوه بر بهبود شوتزنی، برای کنترل ضدحملهها نیز چارهای بیندیشد. این عقبنشینی موقتی، فشار فنی را به تراکتور تحمیل کرد و فرصتسوزی تراکتور را پررنگتر نمود.
راهکارهای عبور از بحران ضربات آخر
برای جبران فرصتسوزی تراکتور و شکار گل در بازیهای آینده، لازم است:
- تمرین شوتزنی فشرده برای افزایش دقت در لحظههای سرنوشتساز
- برنامهریزی هدفمند روی ضربات ایستگاهی و کارهای ترکیبی در محوطه جریمه
چشمانداز تراکتور در جدول گروه
تراکتور با دو امتیاز پس از تساوی مقابل شباب الاهلی و این تساوی خانگی، همچنان به دنبال نخستین پیروزی آسیاییاش است. جدال بعدی با نماینده امارات، فرصتی طلایی برای جبران فرصتسوزی تراکتور و بالا آمدن در جدول گروه خواهد بود. در صورتی که خط حمله این تیم بتواند روزهای گذشته را پشت سر بگذارد، امتیاز کامل مسابقات بعدی، بارقههای امید را در بین هواداران روشن خواهد کرد.